Kendi halimde yazar çizerdim
Derdimi kelime kelime dizerdim
Yazdıklarım saklı , gizli bahçemde
Kimse bilmese de , Sen bil istedim
Bulutsuzluk özlemiyle dolu gökyüzüm
Endişe deryasında gecem gündüzüm
Çevirdim dümeni, sana döndüm yüzüm
Kimse bilmese de , Sen bil istedim
Leylâ'dan Mevlâ'ya geçiş zor imiş
Uçurum kenarına çıkış ve iniş
Anladım dermanı saklayan dertmiş
Kimse bilmese de , Sen bil istedim
Bir kafes içinde daraldı kalbim
Kalbime sarılıp karşına geldim
Kendimle savaştım, kendimi yendim
Kimse bilmese de ,Sen bil istedim
Ve işte bitti sandığım savaş
Yeniden başlıyor bak yavaş yavaş
Ey nefs ! Dur! dedim sahile yanaş
Kimse bilmese de , Sen bil istedim
Ne olur bırakma, tut ellerimden
İsyân dökülmesin sakın dilimden
Dilerim sadece Sen geç gönlümden
Kimse bilmese de , Sen bil istedim
2 yorum:
güzel eserlerinizin daha fazla kisiye ulasmasi icin, Facebook'da sayfa acip orada yayinlayabilirisiniz...
... cünkü bütün millet orada. :)
Ziyaretiniz için teşekkür ederim Taha Bey.''Arayan bulur.'' demiş Mevlana Hazretleri...Ben bütün millete değil ,arayanlara talibim :)
Yorum Gönder