Zor zamanlar geçiyor ömrümdeki saatten
Ne akrep ne yelkovan memnun değil halinden
"Keşke"lerle maziyi hazin hazin anarken
Bir gün kutlu şafağa uyanır mı gözlerim?
Her yer gurbet, her an gece, ahirindeyim ömrün
Kalmadı dizde derman, tükendi sabrı gönlün
Neşe ,huzur kayboldu, şimdi dört bir yan hüzün
Bir gün mutlu şafağa uyanır mı gözlerim?
Ne yana baksam zulüm ,gönlümü sardı yeis
Susamam artık susmam konuşmakta yok beis
Kalksın gözden perdeler, dağılsın artık bu sis
Aydınlık şafaklara uyanır mı gözlerim?
Bunca gözyaşına dayanır mı gözlerim?
