Cezbeye tutulmuş bir derviş idim
Bir zamanlar aşkın semagâhında
“Bu dert beni iflâh etmez” demiştim
Kulundum, kölendim aşk dergâhında
Kalem aşkla yazdı, kelamım sustu
Kelimeler firari, gönlüm mahpustu
Sırrına eremedi, korktu ve pustu
Bu aşk gecesinin dert sabahında
Şimdi bu can yüktür , bu fani tene
Bin kez vuruldu ya, doğruldu yine
Ölmedim zalim yâr elinde bile
Gönüllü tek erim aşk karagâhında
3 yorum:
Bismi Hû.
Kurban bayramınız ailenize ve mahalli efradınıza mübarek olsun Hayâl :) Allahu Teâla muhabbet ve bereket getirsin gönül sofranıza.
Şiir çok güzel. Her ne kadar şimdilerde, böyle bir rûh hâlinde olmasak da, her satırından bir pay çıkardık kendimize.
Selâm ve duâ ile efendim.
cok sey ogrendim
heybenden dökülen sözler de dizeler de hüzünbaz... lakin, güzel.
dert sadece kalemde olsun dilerim. yürekte değil...
Yorum Gönder